Dag 4 : Zwanger?
Oké Ik weet dat het lang terug is dat ik iets heb geschreven in mijn dagboek. Sorry daar voor. Maar er zijn sinds 2 maanden rare dingen gebeurd: Ik hoor niks meer van mijn buurman. Ik ben de laatste tijd raar in mijn hoofd en ik heb ook veel buikpijn. Ik beur mezelf op door met speelgoed te gaan spelen, en mijn paard, tja dat gaat wel goed. Dus ik begin maar weer met dag 4!
2 minuten nadat ik jullie had verteld dat ik misselijk was, rende ik naar het toilet en moest overgeven. Het was verschrikkelijk, die rot smaak in je mond van alles wat ik gegeten had vanmorgen. Misschien had ik die groene ranja niet moeten drinken. Daardoor is het vast groen. ''Mwaaah.....'' kreunde ik. Het was goor.
's nachts loeide het inbraak alarm. Ik rende af op het geschreeuw buiten. Er was een politie man en een inbreker aan het vechten. Mijn paard was ook komen kijken. Het erge was, dat de inbreker won, en er vandoor is met mijn televisie! Kwam de politie eraan: '' Het spijt me van uw televisie, maar de inbreker is ontsnapt en u krijgt géén vergoeding.'' Ik begon helemaal uit te flippen. '' Wat denkt u wel niet! iemand jat mijn TV en komt er mee weg! MAN, JIJ zorgt ervoor dat ik hem terug krijg. Ik ben waarschijnlijk zwanger en kan níét zonder televisie.'' De man was bang geworden en zei: '' Het spijt me mevrouw, ik ga er direct achter aan.... '' Ik keek ineens vrolijker en keek de man lief aan: ''Dankje!'' En gaf hem een kusje op zijn voorhoofd.
Dag 5: gezellig
's morgens vroeg ging ik maar naar de supermarkt. Ik had lossere kleren aan gedaan, die zaten toch lekkerder. Ik had in de krant gelezen dat als je een jongen wilde een appel moest eten en voor een meisje een watermeloen, ik wilde graag een meisje en kocht dus een voorraad van watermeloenen.
Ik was even naar de salon gegaan om mijn haren te laten bij knippen, ook had ik best wel honger na het bezoekje aan de salon. Dus is haalde een stukje watermeloen uit mijn tas. Ik vond hem wel heel lekker, dus ik hoop dat mijn dochtertje ook een lekker ding word. Haha, dat zou wel heel grappig zijn.
Thuis ging ik maar even Hooi uitstrooien in de stallen. Dat vond ik fijner om te doen dan niks doen. Ik ben van Baby gaan houden. Ik zat eerst te denken om haar bij mijn kind te laten als ik vertrok hier en mijn dochter bleef. Maar ik neem haar toch maar lekker mee. Ik had nog steeds niks van mijn buurman gehoord. En ik ben nu toch al weer 5 maanden zwanger. Het word steeds erger hier.
Dag 6: Vandaag alleen maar paarden
Ik liep naar mijn paard om haar uit de stallen te halen. Ik heb haar eerst even lekker vertroetelt en een lekker stukje watermeloen gegeven. Ze genoot er vreselijk veel van.
Ik was vandaag van plan om Baby te verwennen. Ik ging een stukje met haar wandelen. Naar het paarden terrein. Zodat ze lekker kon rennen en ik lekker kon zitten op het bankje. Ik hoop dat ze het leuk vind. ''Heej lieverd, vandaag een stukje lopen en daarna mag je even lekker rennen en springen als je dat leuk vind.
Toen mijn paard zich aan het uitleven was zag ik mijn buurman daar lopen. Ik rende heel hard naar hem toe ( oké zo hard is het niet als je zwanger bent ) Ik gaf hem een speels duwtje en keek mij boos aan ik vroeg wat er was en hij zei: ''Je hebt verdomme niks meer laten horen! Ik dacht dat je van me hield'' Ik kreeg tranen in mijn ogen. '' Ik hou ook van je, ik dacht juist dat je mij in de steek lied.'' We hadden het uitgepraat en hij vroeg waarom ik dikker was geworden. '' Oja, helemaal vergeten. Ik ben al 7 maanden zwanger van je!'' Hij keek geschrokken en toen keek hij zo gelukkig als een klein kind die een snoepje kreeg.
''Dit is super!'' Schreewde hij. ''Ik wou altijd al een kind! Ik hoop dat je het kind houd, het is super!'' Ik moest ineens glunderen. '' Al zou ik het willen het kind kan niet meer weg. Daar is het te laat voor!. Ik ben ook super blij! We krijgen een kind! Hij legde zijn hand op mijn buik en het voelde weer net als de eerste dag dat ik hem zag. G-E-W-E-L-D-I-G ik meen het echt!
Diezelfde dag sprak ik nog af met mijn beste vriendin Crissie, die gelijk aan mijn buik wilde voelen, ze vond het geweldig voor me. Al zou ze wel eens die geweldige man willen ontmoeten die mijn hart had gestolen. ''Wanner zie ik hem?'' vroeg ze. ''Als de bruiloft is.'' Zei ik toen. Toen werd ze pas echt ongeduldig. ''En wanneer is die? Ga weg, heeft hij je ten huwelijk gevraagd?'' Ik moest lachen. ''Nee, maar ik ga pas trouwen zodra ik weer op mijn gewone gewicht ben. Ik ben 30 kilo aangekomen voor een kind van 4 kilo!
Dag 7 : De bevalling en kind
Op eens lag er een plas nattig iets onder me! Mijn vliezen waren gebroken. Mijn schoonmaker en mijn vriend/buurman raakte helemaal in paniek. Ik schreeuwde dat ze rustig moesten doen en me naar het ziekenhuis moesten brengen. Dus ik ging naar het ziekenhuis. Oeeehh .... die bevalling was zwaar.
Hier is mijn lieve Maddy, ze is zo'n schatje. En ze huilt nooit 's nachts. Ze speelt veel en is altijd vrolijk. Dat vind ik zo leuk aan haar. Ze heeft niet de haarkleur van mij en ook niet van Adam (ja ik weet zijn naam eindelijk) Ze heeft haar eigen kleur. En het is ook nog een lekkerdingetje geworden!!!
Dag 8: Maddy leert alles!
''Maddy kom eens!'' Riep ik naar haar. Het was moeilijk om haar te leren lopen. Ze deed niet echt haar best. ''Nana, Nee!'' Riep ze terug. ''Kom nou, je kan het wel!'' Zei ik zeer lief tegen haar. ''Oté'' Zei ze met een zucht. Toen kwam ze eraan gewaggeld ''Goedzo Maddy! Zie je wel!'' Riep ik vrolijk naar haar.
`''Zeg eens: Aapje'' Vroeg ik vriendelijk. ''Apje!'' Riep Maddy blij. ''Haha, bijna goed Maddy! Zeg mij maar na:
A-A-P-J-E'' Waarop Maddy reageerde: ''Nana, itte aapje al snappe itte nju wjetjen hoe Dada heet!'' Mijn gezicht verstijfde, ze wou weten hoe haar vader heette, ik zei: ''Adam'' Ze barstte het uit van het lachen : ''Atam! hahahaha'' Giegelde ze
A-A-P-J-E'' Waarop Maddy reageerde: ''Nana, itte aapje al snappe itte nju wjetjen hoe Dada heet!'' Mijn gezicht verstijfde, ze wou weten hoe haar vader heette, ik zei: ''Adam'' Ze barstte het uit van het lachen : ''Atam! hahahaha'' Giegelde ze
Na een lange en vermoeide dag ging Maddy eindelijk slapen! Ik had wel even rust nodig na al die drukte. Zelf ging ik maar eventjes TV kijken.
''m op Maddy, Doe je behoefte nou eens!'' Ik werd zeer ongeduldig met dit gedoe. ''Njee, nana itte njiet willen pjoepen''
''Alsjeblieft?'' Vroeg ik lief aan Maddy. ''Otjé djan....'' Ze werd er gek van en deed het ook maar. Maar het was wel een verschrikkelijke stank!
''Alsjeblieft?'' Vroeg ik lief aan Maddy. ''Otjé djan....'' Ze werd er gek van en deed het ook maar. Maar het was wel een verschrikkelijke stank!
Maddy was de hele dag in de weer met die rare knuffel die we van mijn achternichtje Eguena gekregen hebben, er zat zo'n briefje bij: Als Maddy een goede band op zal bouwen met deze magische knuffel. Zullen de geheimen onthuld worden wanneer ze opgroeid. Ik vond het maar een vreemd berichtje. Nu maar hopen dat ze er niet te hecht mee word. Ik gooi die pop binnenkort weg! Mijn dochter moet niet gaan denken dat het echt waar is. Ik had gehoord dat waar Eguena woont, alleen maar heksen wonen. Dus zal zij er ook wel een zijn!
Dag 9: Maddy groeit op
Voor Maddy was opgegroeid tot kind hadden we een kleine verassing voor haar. Een paard voor haar zelf! Het was nu nog een veulentje maar als ze tiener was, kon ze leren rijden op haar Paardje. Ze was hier gelukkig langer mee bezig dan met die pop!
''Wihoo!'' Gilde Maddy toen ze van de glijbaan afgleed. Adam is bij ons komen wonen en Vertelde dat kleine kinderen een mooie achtertuin nodig hadden om in te spelen. We hebben dus een wip en een glijbaan gekocht. Als we meer geld hadden, hadden we meer gekocht,maar al ons gaat op aan: Eten, de paarden en de rekeningen. We houden nog maar een klein beetje over voor overige dingen.
's Avonds raakte het paard van Maddy in paniek. Ik wou dat dat paard eens rustig bleef. Wat een herrie schopper is ze zeg. Maddy rende snel uit bed, trok haar kleren aan en rendde naar buiten. Ze kalmeerde haar en bracht haar naar de stallen. ''Rustig maar lieverd, ik blijf bij je.'' fluisterde Maddy tegen haar paard. Ze woelde zich in het stro en ging bij haar paard liggen.
's morgen vroeg ik aan Maddy waar ze bleef vannacht: '' Ik ben gewoon terug gegaan hoor mam! Dat jij dat niet merkt!'' Ik stond van tafel op en liep weg. Zodat ze zich kon aankleden voor school. ''Wacht eens lieffie,'' Begon Adam '' Wat dacht je van een groote vijver in de tuin?'' Ineens moest Maddy lachen. ''Meen je dat pap?'' Begon ze '' Want dat zou Browny super vinden!'' Ze klom weer aan tafel en at haar opgewarmde pasta carbonara op.
Maddy was onderweg, naar haar eerste schooldag, ze gaat het liefst met de fiets, omdat ze graag buiten is. ''pffff'' Het is wel een eind vanaf de boerderij zeg!'' Zei Maddy tegen zichzelf.
Ik was even lekker weer aan het genieten van het paardrijden, in mijn nieuwe paardrijkleren, ik vond ze echt geweldig mooi! Ik genoot van het uitstapje met baby, we zagen ineens een mooie locate waar we naar toe gingen.
Ik ging even lekker in het hooi liggen, wat best lekker lag. Niet verwacht.. ''Hey Baby! BLijf hier!'' Riep ik naar Baby toe. Die weg probeerde te lopen. Baby stond plotseling stil met de oren omhoog. Ze was ergens van geschrokken. Wat dus niet zo fijn is. Er stond een man met een camera. Ik schrok ook. Stapte op Baby en vertrok naar huis. Gallopperend!